پایگاه خبری دیار جم

بهمنی با گلایه به عدم رعایت قانون های مصوب تقسیمات کشوری اظهار داشت: اگر ضوابط مندرج در قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری، مصوب ۱۵ / ۰۴ / ۱۳۶۲ ، آیین نامه اجرایی قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری جمهوری اسلامی ایران مصوب ۲۲ / ۰۷ / ۱۳۶۳ ، قانون اصلاح موادی از قانون تعاریف و ضوابط تقسیمات کشوری مصوب ۱۳۶۲ ، مصوب ۰۴ / ۱۲ / ۱۳۸۹ و همچنین قانون برنامه ششم توسعه اقتصادی یک بررسی کنید، متوجه تبعیض آشکار در دولت های مختلف خواهید شد.

تبعیض فاجعه بار برای مردم شیرینو در دولت دوازدهم “روحانی” بود، زیرا ۱۷۹ روستا به شهر ارتقاء یافت که “فقط” ۲ روستا از نظر شاخصه جمعیت و تراکم از بندر شیرینو بزرگتر بود.

و این مسئله بازهم یک نکته دارد که جمعیت ۱۰۴۴۳ نفری بندر شیرینو مربوط به سرشماری سال ۱۳۹۵ بوده، حال شیرینو با انفجار جمعیتی بیش از ۱۷ هزار نفر روبه رو شده است.

هم اکنون چشم امید مردم این بندر به دولت سیزدهم است، که این تبعیض ها و بازی های سیاسی و بساط لابی‌گری برچیند، ۱ سال و ۱۰ ماه (۶۶۸ روز) از عمر دولت و مردم گذشت، اما همچنان میبینیم، این تبعیض ها ادامه دارد، ولی باز مردم بندر شیرینو از رعایت عدالت در دولت سیزدهم ناامید نشده اند،و چشم انتظار تحقق وعده دولت اند.

بهمنی خطاب به استاندار و نماینده مجلس گفت: آقای استاندار شما مدافع حقوق مردم هستید، تمنا می کنم از حق مردم دفاع کنید

چرا در دولت مردمی آقای رئیسی باید تمام روستاهای ارتقاء یافته به شهر کوچکتر از شیرینو باشد؟ اگر سیاست کشور اینگونه باشد تفاوت این دولت و آن دولت در چیست؟
چرا نباید قانون ارتقاء که شاخصه اصلی آن تراکم و جمعیت است رعایت شود؟

جناب آقای دکتر احمدی نماینده محترم مردم در جنوب استان بوشهر،نایب رئیس و عضو کمیسیون انرژی، عضو کمیسیون تحقیق ، عضو فراکسیون های تنقیح قوانین و مقررات کشور،فراکسیون توسعه متوازن کشور، فراکسیون مناطق محروم و شهرهای کمتر توسعه یافته، مردم از حضرتعالی انتظار دارند، پیگیری های خود را در این خصوص بیش از پیش انجام دهید.

شیرینو چرا باید به شهر ارتقاء یابد؟ خدمات دهی مناسب به مردم شیرینو از طریق دهیاری ممکن نیست

ابراهیم بهمنی با اشاره به جمعیت ۱۷ هزار نفری دهستان شیرینو و کمبود امکانات و نیروی انسانی برای خدمات دهی به ساکنان آن اظهار کرد: چنین جمعیتی در یک محدوه امکان ندارد که با دهیاری به شکل مناسب و در شان مردم اداره شود.

او با بیان اینکه بیش از ۲۲ شهر استان بوشهر جمعیتی کمتر از روستای شیرینو دارند، اضافه کرد: با توجه به جمعیت بالای این روستا مردم آن نیازمند هستند که خدمات خود را در حد شهرداری و نه دهیاری دریافت کنند.

رئیس شورای بخش سیراف با بیان اینکه دهیاری‌ها از تشکیلات و چارت مناسبی برای خدمات دهی به یک جمعیت چندهزاری برخوردار نیستند، گفت: اکنون به دلیل موانع قانونی امکان جذب نیرو برای دهیاری وجود ندارد و تعداد نفرات در حال فعالیت در این دهیاری توان خدمات دهی به ۱۷ هزار نفر جمعیت ندارد از این رو باید با تشکیل شهرداری و ایجاد درآمد پایدار، نیازهای مردم را مدیریت و برطرف کرد.

بندر شیرینو بزرگ‌تر از ۲۲ شهر استان بوشهر، اما فاقد شهرداری
بهمنی ادامه داد: بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ شیرینو همچنان نام روستا را یدک می‌کشد، اما از ۲۲ شهر استان بوشهر بزرگ‌تر و پرجمعیت‌تر است. اگر بخواهیم با سرشماری کنونی در نظر بگیریم بزرگ‌تر بودنش به بیش از ۲۵ شهر خواهد رسید.

او اضافه کرد: با توجه به وسعت و جمعیت روستای شیرینو، یکی دیگر از امتیازات مهمی که در صورت تبدیل این روستا به شهر می‌تواند داشته باشد، استفاده از اعتبارات استانی مانند تملک دارایی است که می‌تواند به توسعه زیرساخت‌ها کمک کند.

رئیس شورای بخش سیراف با بیان اینکه شیرینو در دل سازمان منطقه ویژه اقتصادی انرژی پارس قرار دارد و میزبان صنعت عظیم نفت و گاز و پتروشیمی است اما این موضوع تنها به افزایش جمعیت این روستا منجر شده و تاثیری در توسعه و افزایش رفاه ساکنان آن نقشی نداشته است.

بهمنی آلودگی را تنها سهم مردم روستای شیرینو عنوان و تصریح کرد: خدمات دهی مطلوب به چنین جمعیتی به وسیله یک دهیاری با چارت محدود تقریبا غیرممکن است. شایسته است صنعت نفت و گاز در قالب مسئولیت‌های اجتماعی به زیرساخت این روستا کمک‌ کنند؛ کمک‌هایی که تا کنون حالت قطره چکانی داشته و این وضعیت موجب ناراحتی و نا رضایتی مردم شده است.

او ادامه داد: در بعد فرهنگی نیز انتظار است صنعت پتروشیمی، نفت و گاز در قالب مسئولیت‌های اجتماعی با دستگاه‌های اجرایی دولت در ساخت یک فرهنگسرای مجهز در این روستا اقدام کنند. در این زمینه سال‌های گذشته مکاتبه‌ای با اداره کل فرهنگ و ارشاد شهرستان کنگان و شورای راهبردی پتروشیمی‌های منطقه انجام شد که تاکنون نتیجه مطلوبی حاصل نشده است.

رئیس شورای بخش سیراف گفت: نبود یک درمانگاه و همچنین فقدان داروخانه شبانه روزی از دیگر مشکلات روستای شیرینو با بیش از ۱۷ هزار نفر جمعیت است، بخش زیادی از ساکنان شریف شیرینو را اقشار ضعیف و کم درآمد تشکیل می‌دهند و اگر نیاز به مراجعه به پزشک و یا تهیه دارو در شب را داشته باشند باید با صرف هزینه خود را به سیراف و یا عسلویه برسانند.